QUO VADIS?
W 1903 roku w Rzymie Feliks Nowowiejski skomponował najsłynniejsze swoje dzieło inspirowane powieścią Henryka Sienkiewicza oratorium Quo vadis?.
22 października 1909 roku Quo vadis? wykonano w amsterdamskim Concertgebouw. Oratorium zostało przyjęte owacjami. Artysta został ukoronowany pozłacanym wieńcem laurowym, a obecna na koncercie holenderska królowa Wilhelmina podarowała mu swój pierścień. Amsterdamska realizacja dzieła rozpoczęła triumfalny pochód oratorium przez światowe sceny. Utwór spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności na całym świecie. W dwudziestoleciu międzywojennym prezentowany był około 200 razy w miastach całej Europy i obu Ameryk.
W 1912 roku wykonanie oratorium Quo Vadis? w nowojorskiej Carnegie Hall poprowadził sam Feliks Nowowiejski. Był pierwszym polskim dyrygentem, który wystąpił w tej słynnej sali. Później jego nazwisko pojawiło się na afiszach koncertowych amerykańskich metropolii.
W Polsce oratorium wykonano po raz pierwszy we Lwowie (1911), następnie w Warszawie (1912). Muzyczny Poznań poznał dzieło w 1914 roku.
Polski muzykolog Włodzimierz Poźniak w pracy „Z dziejów kultury muzycznej” pisał, że Quo vadis? Nowowiejskiego jest dziełem, które z całej polskiej literatury muzycznej po Chopinie zdobyło największe powodzenie na świecie.
