POZNAŃ
W 1919 roku kompozytor związał się na stałe z Poznaniem. Znalazł tu atmosferę sprzyjającą rozwojowi talentu i podejmowaniu różnorodnych inicjatyw artystycznych i społecznych. w 1929 roku zamieszkał ostatecznie w domu przy al. Wielkopolskiej 11, gdzie dziś mieści się Salon Muzyczny – Muzeum Feliksa Nowowiejskiego. W latach 1920-1927 współtworzył Wydział Muzyki Kościelnej w Konserwatorium Poznańskim. Uczył harmonii, kontrapunktu, harmonizacji chorału i instrumentacji, a od 1923 roku wykładał w klasie organów.
Poza pracą pedagogiczną Feliks Nowowiejski uczestniczył aktywnie w życiu muzycznym miasta i Wielkopolski, koncertował i komponował. Był dyrygentem Miejskiej Orkiestry Symfonicznej i propagatorem nieznanych w Polsce dzieł Maurice'a Ravela, Alberta Roussela, Florenta Schmitta, Igora Strawińskiego i innych, a także pierwszym wykonawcą twórczości rodzimej, w tym utworów powstających w ówczesnym Poznaniu, takich kompozytorów jak m.in. Tadeusz Zygfryd Kassern, Stefan Bolesław Poradowski, Tadeusz Szeligowski.
28 listopada 1924 roku w poznańskim Teatrze Wielkim odbyła się prapremiera 3-aktowej opery Legenda Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego. Dzieło cieszyło się w Polsce ogromnym powodzeniem, zostało uznane za jedną z trzech oper narodowych.
Artysta starał się uczestniczyć w ważnych wydarzeniach w regionie, często odpowiedzialny był również za ich oprawę muzyczną. 16 maja 1929 roku w Poznaniu podczas uroczystego otwarcia Powszechnej Wystawy Krajowej, w obecności Prezydenta RP Ignacego Mościckiego, odegrano specjalnie skomponowany przez Nowowiejskiego Hejnał Triumfalny na chór mieszany z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. W ramach towarzyszącego wystawie Zjazdu Śpiewaczego, chór liczący kilkanaście tysięcy śpiewaków pod batutą kompozytora wykonał słynny utwór Ojczyzna, Psalm 136 (Jeruzalem) w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego.
Pod koniec lat 20. XX w. Nowowiejski rozpoczął wieloletnią współpracę z Polskim Radiem. Na antenie występował w roli kompozytora i wykonawcy. Jego koncerty, a zwłaszcza recitale organowe w poznańskich kościołach, transmitowane były na całą Polskę. W 1929 roku wpisał do Księgi Pamiątkowej Rozgłośni Poznańskiej pierwsze takty Roty, które po wojnie stały się sygnałem tej stacji. Można usłyszeć je również dzisiaj – w różnorodnych opracowaniach – na antenie Radia Poznań. Współpraca Nowowiejskiego z Polskim Radiem trwała do ostatniej audycji przed wybuchem II Wojny Światowej 1 września wieczorem transmitowany był na antenie recital organowy artysty, przerwany nalotem bombowym.