KOMPOZYTOR ZNANY I CENIONY
Lata poznańskie należały do najbardziej twórczych w życiu Feliksa Nowowiejskiego. W okresie międzywojennym skomponował wielkie dzieła przeznaczone na scenę operową i estradę. W tym czasie powstały balety: Malowanki Ludowe i Leluja (Tatry), opera Legenda Bałtyku oraz szkice dwóch innych oper. Z tego okresu pochodzą śpiewniki szkolne o tematyce regionalno-patriotycznej, wiele utworów na chór z orkiestrą, a wśród nich Ojczyzna – Psalm 136 (Jeruzalem) ze słowami Jana Kochanowskiego. Komponował też utwory organowe. Pozostawił m.in. dziewięć symfonii organowych (1930) i cztery koncerty organowe (1939). W 1931 roku w uznaniu dla twórczości organowej otrzymał honorowe członkostwo działającego w Londynie The Organ Music Society. Spod jego pióra wyszło wiele utworów na orkiestrę i instrumenty solowe z towarzyszeniem orkiestry, cykl pieśni na sopran z fortepianem Róże dla Safo
Feliks Nowowiejski wybitny improwizator na organach wzbogacił historię wirtuozerii instrumentalnej, odbywając szereg podróży koncertowych m.in. do Londynu, Paryża, Rzymu, Berlina, Lipska, Lwowa. Odnosił sukcesy grając utwory własne, jak również dzieła innych twórców. W relacjach z jego koncertów podkreślano bogactwo i różnorodność jego repertuaru organowego. Jego aktywność w dziedzinie popularyzacji muzyki organowej na ziemiach polskich była działalnością pionierską.
Dorobek kompozytorski Feliksa Nowowiejskiego jest imponujący, a jego działalność artystyczna stanowi znaczący wkład w rozwój kultury miasta i regionu. Aktywne życie artystyczne oraz to, co osiągnął dzięki swej pracy budzą szacunek i podziw. Wielopłaszczyznowa działalność Feliksa Nowowiejskiego i wpływ na kształtowanie życia kulturalnego Polski nie pozostały niezauważone. Wśród licznych odznaczeń, którymi go uhonorowano należy wskazać przede wszystkim Państwową Nagrodę Muzyczną (1935), godność Szambelana Papieskiego (1935) i Krzyż Komandorski Orderu „Polonia Restituta” (1936).
Feliks Nowowiejski zmarł w Poznaniu w 1946 roku, jego pogrzeb stał się wielką, narodową manifestacją. Pochowano go w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan na Wzgórzu św. Wojciecha w Poznaniu.
opr. Iwona Fokt
